Μελίνα μερκούρη

«…πρέπει να καταλάβετε τι σημαίνουν τα Μάρμαρα του Παρθενώνα για μας. Είναι το καμάρι μας. Είναι οι θυσίες μας. Είναι το υπέρτατο σύμβολο ευγένειας. Είναι φόρος τιμής στη δημοκρατική φιλοσοφία. Είναι η φιλοδοξία και το όνομά μας. Είναι η ουσία της ελληνικότητάς μας…», 

Από την κατασκευή του Παρθενώνα έχουν περάσει σχεδόν 25 αιώνες. Ο ναός γνώρισε πολλές περιπέτειες. Η πρώτη μεγάλη καταστροφή έγινε στο τέλος του 4ου αι. µ.Χ. και οφειλόταν σε εμπρησμό. Tον 6ο αι. µ.X. ο Παρθενώνας μετατράπηκε σε εκκλησία. Kατά το Μεσαίωνα ήταν γνωστή ως Παναγία η Αθηνιώτισσα. Tο 1205 έγινε εκκλησία λατινικού δόγµατος. Το 1458, οι Οθωμανοί Τούρκοι µετέτρεψαν το μεγάλο ναό σε µουσουλµανικό τέµενος. Κατά την εκστρατεία του Φραγκίσκου Μοροζίνι, το 1687, ένα µεγάλο τµήµα του ναού κατέρρευσε από έκρηξη. Από τότε το µνηµείο λεηλατήθηκε συστηµατικά κυρίως από το Λόρδο Έλγιν, ο οποίος εκµεταλλευόµενος τις συνθήκες της εποχής, λίγο µετά το 1800, προχώρησε στην απόσπαση και αρπαγή πολλών γλυπτών του ναού που βρίσκονται τώρα στο Bρετανικό Mουσείο, στο Λονδίνο.

Τα γλυπτά αφαιρέθηκαν απ’ τον Παρθενώνα, τον Ναό της Απτέρου Νίκης κι από άλλους αρχαιολογικούς χώρους, το χρονικό διάστημα 1803-1812. Τα γλυπτά τελικώς τα αγόρασε απ’ τον λόρδο του Έλγιν, η αγγλική κυβέρνηση το 1816 κι έκτοτε βρίσκονται στο Βρετανικό Μουσείο. 

Η εν λόγω συλλογή περιλαμβάνει μερικά από τα γλυπτά των αετωμάτων

Πιο συγκεκριμένα, που βρίσκονται τα γλυπτά:

1. από τις 28 σωζόμενες μορφές των αετωμάτων οι 19 βρίσκονται στο Λονδίνο και οι 9 στην Αθήνα
2. από τις 64 σωζόμενες μετόπες οι 48 βρίσκονται στην Αθήνα και οι 16 στο Λονδίνο
3. από τους 97 σωζόμενους λίθους της Ζωφόρου του Παρθενώνα οι 56 βρίσκονται στο Λονδίνο και μόνο οι 41 στην Αθήνα.

Ως εκ τούτου, αντιπροσωπεύουν περισσότερο από το 1/2 απ' ό,τι απομένει από τη γλυπτική διακόσμηση του Παρθενώνα που διασώθηκε: 75 μέτρα από τα αρχικά 160 μέτρα, 15 από τις 92 μετόπες, 17 τμηματικές φιγούρες από τα αετώματα, όπως επίσης και άλλα τμήματα της αρχιτεκτονικής.

Οι μετόπες απεικονίζουν:

• στην ανατολική πλευρά την Τιτανομαχία 
• στη δυτική πλευρά την Αμαζονομαχία 
• στη βόρεια τον Τρωικό πόλεμο 
• στη νότια πλευρά, τη μάχη μεταξύ Κενταύρων και Λαπίθων
• στο ανατολικό αέτωμα αναπαριστάται η γέννηση της Αθηνάς
• στο δυτικό, η διαμάχη της Αθηνάς και του Ποσειδώνα για την κηδεμονία της Αθήνας

Τα αποκτήματα του Έλγιν περιλαμβάνουν ακόμη αντικείμενα από άλλα κτίρια της αθηναϊκής Ακρόπολης: το Ερέχθειο, που μεταβλήθηκε σε ερείπιο κατά τον ελληνικό αγώνα της Ανεξαρτησίας (1821-33), τα Προπύλαια και τον Ναό της Αθηνάς Νίκης. Ο λόρδος Έλγιν πήρε περίπου τα μισά από τα Γλυπτά του Παρθενώνα και από τα υπόλοιπα δημιουργήθηκαν εκμαγεία σε γύψο.

Το 1983 έγιναν οι πρώτες προσπάθειες για την επιστροφή των Μαρμάρων στην Ελλάδα, από την τότε υπουργό πολιτισμού, Μελίνα Μερκούρη.

Στις 20 Ιουνίου 2009, ημέρα ιστορική για την Αθήνα. Εγκαινιάζεται το Νέο Μουσείο Ακρόπολης. Η Ελλάδα αισθάνεται ότι, το επιχείρημα του Βρετανικού Μουσείου, καταρρίπτεται. Ό,τι, μπορεί να διατυπώσει «δυνατά», την απαίτηση για επανένωση, επιστροφή των Μαρμάρων.

Είναι μία ημέρα συγκινησιακά φορτισμένη. Στα εγκαίνια δίνουν το «παρών» ο πρόεδρος της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, Ζοζέ Μπαρόζο, ο γενικός διευθυντής της Unesco, Κοϊσίρο Ματσούρα, πρόεδροι και πρωθυπουργοί από την Κύπρο, την Βοσνία και Ερζεγοβίνη, Κροατία, Σερβία, Σλοβακία, Φινλανδία, Μαυροβούνιο, Βιετνάμ και Κίνα, καθώς και 21 υπουργοί Πολιτισμού από όλο τον κόσμο, σύσσωμη η ελληνική πολιτική και πολιτειακή ηγεσία. Ο Αντώνης Σαμαράς, υπουργός Πολιτισμού στην κυβέρνηση Κώστα Καραμανλή, σε μια συμβολική κίνηση, που μεταδόθηκε σε ολόκληρο τον κόσμο, τοποθετεί κομμάτι μαρμάρου που επεστράφη από το Μουσείο του Βατικανό, στη Μετόπη του Παρθενώνα.

Το Νέο Μουσείο συνομιλεί με τον Παρθενώνα. Ο επισκέπτης μπορεί εύκολα να κατανοήσει ποια είναι τα μαρμάρινα μέλη από τον Λόρδο Ελγιν και βρίσκονται στο Βρετανικό Μουσείο, καθώς τα αυθεντικά εκτίθενται με τα γύψινα εκμαγεία ( του 1846) ώστε να καταστεί απόλυτα προφανής, μια από τις μεγαλύτερες κλοπές της ιστορίας.

Τα Επιχειρήματα που Χρησιμοποιήθηκαν για να Παραμείνουν τα Μάρμαρα του Παρθενώνα στο Λονδίνο

Τα επιχειρήματα και οι ανταποκρίσεις τους περιλαμβάνουν:

• Η συντήρηση μιάς ενιαίας παγκόσμιας συλλογής, όλη ορατή σε μία τοποθεσία, χρησιμεύοντας ως παγκόσμιο κέντρο κληρονομιάς.
• Ο ισχυρισμός ότι, εκπληρώνοντας όλες τις απαιτήσεις αποκατάστασης, θα αδειάσει τα πιό πολλά μεγάλα μουσεία του κόσμου. (Ωστόσο, η Ελληνική Κυβέρνηση έχει δηλώσει ότι δεν έχει απαίτηση για κανένα από τα χιλιάδες άλλα τεμάχια τέχνης της Αρχαίας Ελλάδας, που κρατούνται σε μουσεία στο εξωτερικό. Τα Μάρμαρα του Παρθενώνα είναι ειδική περίπτωση, λόγω του ότι είναι αναπόσπαστο μέρος της κατασκευής και θα πρέπει να επιδειχθούν δίπλα στα άλλα Μάρμαρα στο Νέο Μουσείο Ακρόπολης, που επιτρέπει στους επισκέπτες να βλέπουν τον ίδιο τον Παρθενών από την αίθουσα έκθεσης.)
• Τα Μάρμαρα σώθηκαν από τη σοβαρή ζημιά της ρύπανσης και άλλους παράγοντες, που πιθανόν να είχαν μάλλον καταστρέψει τα μάρμαρα, αν αυτά βρισκόντουσαν στην Αθήνα τα τελευταία εκατοντάδες χρόνια. (Ωστόσο, τα Μάρμαρα πάθανε περισσότερη ζημιά κατά την μετακίνηση και μεταφορά τους στην Βρετανία, καθώς και από τη μακρόχρονη παραμονή τους στη βαριά μολυσμένη ατμόσφαιρα του Λονδίνου. Ακόμα και ο Λόρδος Elgin παραδέχθηκε ότι η υγρασία του Λονδίνου, προξένησε φθορά στο ευαίσθητο Πεντελικό Μάρμαρο. Επιπλέον, οι μέθοδοι “καθαρισμού” που χρησιμοποιούν οι υπάλληλοι του Βρετανικού Μουσείου, έχει καταστρέψει τα Μάρμαρα ανεπανόρθωτα.)
• Οι εμπειρογνώμονες συμφωνούν ότι η Ελλάδα δεν θα μπορούσε να καταφύγει δικαστικώς, διότι δόθηκε άδεια στον Elgin από την τότε Κυβέρνηση της Ελλάδας, και θα ίσχυε νομική αρχή περιορισμού. (Ωστόσο, κανένα τέτοιο “φιρμάνι” δεν έχει προσκομηθεί, και τα έγγραφα υποδεικνύουν ότι το πριόνισμα και η μετακίνηση των Μαρμάρων ήταν παράνομη, κάνοντας την “ιδιοκτησία” τους από τη Βρετανική Κυβέρνηση άκυρη.)
• Η αντίληψη ότι τα Γλυπτά του Παρθενώνα είναι κομμάτι, μάλλον παγκόσμιας, παρά αποκλειστικά νεοελληνικής, σημασίας, δυναμώνει το επιχείρημα ότι θα πρέπει να παραμείνουν σε μουσείο, που, και έχει δωρεάν είσοδο, και βρίσκεται στης Ευρώπης την πιό πολυεπισκεπτόμενη πόλη. (Ωστόσο, τα Γλυπτά του Παρθενώνα δεν είναι ελεύθερα μοναχικά κομμάτια τέχνης, αλλά αναπόσπαστα αρχιτεκτονικά μέλη ενός από τα πιό μεγαλοπρεπή και ονομαστά μνημεία του κόσμου: του Παρθενώνα.)
• Πάνω από τα μισά αρχικά Μάρμαρα έχουν χαθεί, οπότε η επιστροφή των Μαρμάρων δεν θα μπορέσει ποτέ να ολοκληρώσει τη συλλογή στην Ελλάδα. (Ωστόσο, έχοντας όλα τα υπόλοιπα Μάρμαρα να δεσπόζουν τον Παρθενώνα, στο ιστορικό και πολιτιστικό τους περιβάλλον, θα επιτρέψει την κατανόησή τους ως σύνολο, σε ευρύτερη συνάφεια.)

Η Μελίνα έλεγε: «…ελπίζω να δω τα Μάρμαρα πίσω στην Αθήνα προτού πεθάνω. Αν όμως έρθουν αργότερα, εγώ θα ξαναγεννηθώ…».

Πηγή - αποσπάσματα:

http://www.ysma.gr/static/files/ParthenonSculpture_GR.pdf

http://iamgreek.gr/liga-logia-gia-ta-klemmena-marmara-tou-parthenona.html

http://www.melinamercourifoundation.org.gr/index.php?option=com_content&view=article&id=58&Itemid=53&lang=el

http://www.thetoc.gr/magazine/ta-marmara-pisw-ston-parthenwna-apo-ti-melina-ston-klounei

http://www.iefimerida.gr

http://mapabloggers.blogspot.gr/2011/11/blog-post_3448.html

Πρωθυπουργοί της Ελλάδας από το 1974 εώς σήμερα

24 Ιουλίου 1974 Κυβέρνηση Εθνικής Ενότητας

Πρωθυπουργός: Κωνσταντίνος Καραμανλής

Μεταβατική κυβέρνηση «εκτάκτου ανάγκης» με στελέχη των προδικτατορικών κομμάτωνΕΡΕ και Ένωση Κέντρου και μερικά στελέχη του αντιδικτατορικού αγώνα.

Εκλογές 17 Νοεμβρίου 1974

Πρωθυπουργός: Κωνσταντίνος Καραμανλής

Πρώτη εκλεγμένη κυβέρνηση μετά τη Κυβέρνηση εκτάκτου ανάγκης που προέκυψε όταν κατέρρευσε η Χούντα των Συνταγματαρχών.

1^ο κόμμα: Νέα Δημοκρατία 54,37%

2^ο κόμμα: Ένωσις Κέντρου Νέες Δυνάμεις (Ε.Κ-Ν.Δ) 20,42%

3^ο Κόμμα: ΠΑ.ΣΟ.Κ 13,58           

Στις 8 Δεκεμβρίου 1974 διεξήχθη στην Ελλάδα δημοψήφισμα για τη μορφή του πολιτεύματος μεταξύ Βασιλευόμενης και Αβασίλευτης Δημοκρατίας. Το αποτέλεσμα του δημοψηφίσματος ήταν 69,2% υπέρ της Αβασίλευτης Δημοκρατίας.

Εκλογές 20 Νοεμβρίου 1977

Πρωθυπουργός: Κωνσταντίνος Καραμανλής

Οι εκλογές έγιναν νωρίτερα από τις προγραμματισμένες του Νοεμβρίου 1978 και οι λόγοι που προβλήθηκαν από τον πρωθυπουργό για την επίσπευση των εκλογών αφορούσαν τα εθνικά θέματα: Κυπριακό, διένεξη με την Τουρκία και την ένταξη στις Ευρωπαϊκές Κοινότητες.

1^ο κόμμα: Νέα Δημοκρατία 41,84%

2^ο κόμμα: ΠΑ.ΣΟ.Κ 25,34%

3^ο Κόμμα: Ένωση δημοκρατικού Κέντρου 11,95%

4^ο Κόμμα: ΚΚΕ 9,36%  

Κυβέρνηση Γεωργίου Ράλλη 1980

προέκυψε από την Κυβέρνηση Κωνσταντίνου Γ. Καραμανλή 1977 μετά την μεταπήδηση του πρωθυπουργού Καραμανλή στην Προεδρία της Δημοκρατίας. 

Η κυβέρνηση Ράλλη θα επιφορτιστεί με τον χειρισμό σημαντικών θεμάτων εξωτερικής πολιτικής, όπως την επάνοδο της Ελλάδος στο στρατιωτικό σκέλος του ΝΑΤΟ και την ολοκλήρωση των διαδικασιών για την πλήρη και τυπική ένταξη της χώρας στις Ευρωπαϊκές Κοινότητες, την 1^η Ιανουαρίου 1981. Η κυβέρνηση Ράλλη παραιτήθηκε στις 17 Σεπτεμβρίου 1981 και επαναδιορίστηκε ως υπηρεσιακή προκειμένου να διεξαγάγει εκλογές.

Εκλογές 18 Οκτωβρίου 1981

Πρωθυπουργός: Ανδρέας Παπανδρέου

Όπως έγραφε ο διεθνής τύπος και όπως ειπώθηκε από κάθε πολιτική και κοινωνική πλευρά, οι εκλογές της 18.10.1981 υπήρξαν ένα "πρότυπο γνησιότητας και ειλικρίνειας της εκφράσεως του Ελληνικού Λαού".

Μόλις διαφάνηκε η επικράτηση του ΠΑΣΟΚ στις βουλευτικές εκλογές, ο Ράλλης συνεχάρη τον Παπανδρέου για τη νίκη του και τις επόμενες ημέρες έγινε ομαλά η παράδοση της εξουσίας.

Επτά χρόνια μετά την αποκατάσταση των θεσμών, η ομαλή κυβερνητική αλλαγή του 1981 αποδείκνυε με τον πιο περίτρανο τρόπο την οριστική εδραίωση της δημοκρατίας στην Ελλάδα.

1^ο κόμμα: ΠΑ.ΣΟ.Κ 48,04%

2^ο κόμμα: Νέα Δημοκρατία 35,88%

3^ο Κόμμα: ΚΚΕ 10,93%

Εκλογές 2 Ιουνίου 1985

Πρωθυπουργός: Ανδρέας Παπανδρέου

Ο Παπανδρέου έλαβε εντολή σχηματισμού Κυβέρνησης από τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας Χρήστο Σαρτζετάκη.

Της Νέας Δημοκρατίας ηγήθηκε στις εκλογές ο Κωνσταντίνος Μητσοτάκης που είχε διαδεχθεί τον Ευάγγελο Αβέρωφ ως αρχηγός κόμματος την 1 Σεπτεμβρίου 1984.

1^ο κόμμα: ΠΑ.ΣΟ.Κ 45,82%

2^ο κόμμα: Νέα Δημοκρατία 40,85%

3^ο Κόμμα: ΚΚΕ 9,89%

4^ο Κόμμα: ΚΚΕ εσωτερικού 1,84%

Εκλογές 18 Ιουνίου 1989

Οι εκλογές κερδήθηκαν από τον Κωνσταντίνο Μητσοτάκη, αλλά χωρίς κοινοβουλευτική πλειοψηφία. Τότε προέκυψε η Κυβέρνηση Τζαννή Τζαννετάκη ύστερα από συμφωνία Νέας Δημοκρατίας και του Συνασπισμού της Αριστεράς και της προόδου (ΚΚΕ και ΕΑΡ) και ορκίστηκε στις 2 Ιουλίου.

Πρωθυπουργός: Τζαννής Τζαννετάκης

1^ο κόμμα: Νέα Δημοκρατία 44,30%

2^ο κόμμα: ΠΑ.ΣΟ.Κ 39,10%

3^ο Κόμμα: Συνασπισμός της Αριστεράς και της προόδου 13,10%

4^ο Κόμμα: Δημοκρατική Ανανέωση 1,00%

Μετά την παραίτηση της Κυβέρνησης Τζαννετάκη, δημιουργήθηκε η Υπηρεσιακή Κυβέρνηση Ιωάννη Γρίβα στις 12 Οκτωβρίου 1989, πρόεδρο του Αρείου Πάγου και διενήργησε τις εκλογές του Νοεμβρίου 1989.

Εκλογές 5 Νοεμβρίου 1989

Οι εκλογές κερδήθηκαν πάλι από τη Νέα Δημοκρατία, αλλά χωρίς κοινοβουλευτική πλειοψηφία. Ως αποτέλεσμα των εκλογών αυτών, προέκυψε η βραχύβια Οικουμενική κυβέρνηση με κόμματα που τη στήριξαν: τη Νέα Δημοκρατία, το ΠΑ.ΣΟ.Κ και το Συνασπισμό της Αριστεράς και της Προόδου.

Πρωθυπουργός: Ξενοφών Ζολώτας

1^ο κόμμα: Νέα Δημοκρατία 46,19%

2^ο κόμμα: ΠΑ.ΣΟ.Κ 40,67%

3^ο Κόμμα: Συνασπισμός της Αριστεράς και της προόδου 10,97%

Η αρχική ιδέα που οδήγησε στον σχηματισμό της οικουμενικής κυβέρνησης ήταν να διαρκέσει μέχρι τον Απρίλιο του 1990, οπότε το κοινοβούλιο θα έπρεπε να εκλέξει νέο Πρόεδρο Δημοκρατίας. Η συγκεκριμένη ιδέα υλοποιήθηκε εν μέρει, δεδομένου ότι η Βουλή δεν μπορούσε να εκλέξει νέο Πρόεδρο Δημοκρατίας αφού δεν υπήρξε συμφωνία μεταξύ των κομμάτων για κοινό υποψήφιο. Η διάλυση της Βουλής ήταν αναπόφευκτη.

Εκλογές 8 Απριλίου 1990

Η κυβέρνηση 1990 σχηματίστηκε ύστερα από συμφωνία του Κωστή Στεφανόπουλου, προέδρου της ΔΗΑΝΑ, με τον Κωνσταντίνο Μητσοτάκη για παραχώρηση της μιας έδρας ώστε να σχηματιστεί αυτοδύναμη κυβέρνηση. 

Πρωθυπουργός: Κωνσταντίνος Μητσοτάκης

1^ο κόμμα: Νέα Δημοκρατία 46,89%

2^ο κόμμα: ΠΑ.ΣΟ.Κ 38,61%

3^ο Κόμμα: Συνασπισμός της Αριστεράς και της προόδου 10,28%

Η κυβέρνηση αντιμετώπισε σε όλη σχεδόν την διάρκεια της θητείας της εσωκομματικές αντιδράσεις. Η παραίτηση του Αντώνη Σαμαρά τον Απρίλιο 1992 και τη δημιουργία του κόμματος «Πολιτική Άνοιξη» τον Ιούνιο του 1993 και η ανεξαρτητοποίηση βουλευτών τον Σεπτέμβριο του 1993 προκάλεσε την πτώση της κυβέρνησης. Έχοντας χάσει τη δεδηλωμένη κοινοβουλευτική πλειοψηφία, η κυβέρνηση παραιτήθηκε και ζήτησε την διεξαγωγή εκλογών τον Οκτώβριο του ίδιου έτους.

Εκλογές 10 Οκτωβρίου 1993

Οι πρόωρες εκλογές που προκλήθηκαν από την πτώση της κυβέρνησης Μητσοτάκη τον Σεπτέμβριο κερδήθηκαν από τον Ανδρέα Παπανδρέου που σχημάτισε την τρίτη και τελευταία κυβέρνηση του στις 13 Οκτωβρίου.

Πρωθυπουργός: Ανδρέας Παπανδρέου

1^ο κόμμα: ΠΑ.ΣΟ.Κ 46,88%

2^ο κόμμα: Νέα Δημοκρατία 39,30%

3^ο Κόμμα: Πολιτική Άνοιξη 4,88%

4^ο Κόμμα: ΚΚΕ 4,54%

5^ο Κόμμα: Συνασπισμός της Αριστεράς και της προόδου 2,94%   

Από 17 Ιανουαρίου 1993 έως 22 Ιανουαρίου 1993 τον Πρωθυπουργό Α. Παπανδρέου αναπλήρωνε ο Υπουργός εσωτερικών Α. Τσοχατζόπουλος όπως και το 1995 όπου διετέλεσε αναπληρωτής πρωθυπουργός και με την ιδιότητα αυτή εκπροσώπησε την Ελλάδα στη σύνοδο κορυφής των κρατών - μελών της Ευρωπαϊκής Ένωσης.

Ο Παπανδρέου, με σοβαρά προβλήματα υγείας εισάγεται τον Νοέμβριου του 1995 στο Ωνάσειο και από εκεί οι πιέσεις που του ασκούνται τον αναγκάζουν να υπογράψει τον Ιανουάριο του 1996 την παραίτησή του, δηλώνοντας ότι "τα προβλήματα της χώρας δεν μπορούν να περιμένουν". Αποσύρεται από την πολιτική στις αρχές του 1996.

Έπειτα σχηματίζεται η Κυβέρνηση Σημίτη στις 22 Ιανουαρίου 1996 και οδήγησε στις εκλογές του Σεπτεμβρίου τον ίδιο χρόνο.

Εκλογές 22 Σεπτεμβρίου 1996

Πρωθυπουργός: Κωνσταντίνος Σημίτης

1^ο κόμμα: ΠΑ.ΣΟ.Κ 41,49%

2^ο κόμμα: Νέα Δημοκρατία 38,12%

3^ο Κόμμα: ΚΚΕ 5,61%

4^ο Κόμμα: Συνασπισμός της Αριστεράς και της προόδου 5,12%

5^ο Κόμμα: ΔΗ.Κ.ΚΙ 4,43%

Της Ν. Δημοκρατίας ηγήθηκε στις εκλογές ο Μιλτιάδης Έβερτ, που είχε διαδεχθεί τον ηττημένο στις εκλογές του 1993, Κωνσταντίνο Μητσοτάκη.

Εκλογές 9 Απριλίου 2000

Πρωθυπουργός: Κωνσταντίνος Σημίτης

1^ο κόμμα: ΠΑ.ΣΟ.Κ 43,79%

2^ο κόμμα: Νέα Δημοκρατία 42,74%

3^ο Κόμμα: ΚΚΕ 5,52%

4^ο Κόμμα: Συνασπισμός της Αριστεράς και της προόδου 3,20%

Της Ν. Δημοκρατίας ηγήθηκε στις εκλογές ο Κωνσταντίνος Καραμανλής, που είχε διαδεχθεί τον ηττημένο στις εκλογές του 1996, Μιλτιάδη Έβερτ.

Εκλογές 7 Μαρτίου 2004

Πρωθυπουργός: Κωνσταντίνος Καραμανλής

1^ο κόμμα: Νέα Δημοκρατία 45,36%

2^ο κόμμα: ΠΑ.ΣΟ.Κ 40,55%

3^ο Κόμμα: ΚΚΕ 5,90%

4^ο Κόμμα: Συνασπισμός Ριζοσπαστικής Αριστεράς (ΣΥ.ΡΙ.ΖΑ) 3,26%

Η θητεία της κυβέρνησης έληγε το Μάρτιο του 2008, αλλά ο πρωθυπουργός Κωνσταντίνος Καραμανλής  ζήτησε στις 17 Αυγούστου 2007 από τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας Κάρολο Παπούλια τη διάλυση της Βουλής και τη διεξαγωγή πρόωρων εκλογών, επικαλούμενος ως εθνικό θέμα τις μεταρρυθμίσεις στην παιδεία, οικονομία και την κατάρτιση του προϋπολογισμού του 2008.

Εκλογές 16 Σεπτεμβρίου 2007

Πρωθυπουργός: Κωνσταντίνος Καραμανλής

1^ο κόμμα: Νέα Δημοκρατία 41,84%

2^ο κόμμα: ΠΑ.ΣΟ.Κ 38,10%

3^ο Κόμμα: ΚΚΕ 8,15%

4^ο Κόμμα: Συνασπισμός Ριζοσπαστικής Αριστεράς (ΣΥ.ΡΙ.ΖΑ) 5,04%

5^ο Κόμμα: ΛΑ.Ο.Σ Λαϊκός Ορθόδοξος Συναγερμός 3,80%

Η θητεία της κυβέρνησης έληγε κανονικά τον Σεπτέμβριο του 2011, αλλά ο πρωθυπουργός Κωνσταντίνος Καραμανλής ζήτησε στις 3 Σεπτεμβρίου 2009 από τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας Κάρολο Παπούλια τη διάλυση της Βουλής και τη διεξαγωγή πρόωρων εκλογών. Ο πρωθυπουργός επικαλέστηκε ως λόγους για την απόφασή του τηδυσχερή κατάσταση της ελληνικής οικονομίας, λόγω της παγκόσμιας οικ. Κρίσης του 2008

Ακόμα κυριότερα όμως, την άρνηση τουΠΑΣΟΚ να συνεργαστεί στο θέμα της εκλογής Προέδρου της Δημοκρατίας. 

Εκλογές 4 Οκτωβρίου 2009

Πρωθυπουργός: Γεώργιος Παπανδρέου

1^ο κόμμα: ΠΑ.ΣΟ.Κ 43,92%

2^ο κόμμα: Νέα Δημοκρατία 33,47%

3^ο Κόμμα: ΚΚΕ 7,54%

4^ο Κόμμα: ΛΑ.Ο.Σ Λαϊκός Ορθόδοξος Συναγερμός 5,63%

5^ο Κόμμα: Συνασπισμός Ριζοσπαστικής Αριστεράς (ΣΥ.ΡΙ.ΖΑ) 4,60%

Το σημαντικότερο ζήτημα που κλήθηκε να αντιμετωπίσει η Κυβέρνηση Γιώργου Παπανδρέου ήταν η Ελληνική κρίση χρέους 2010 που τελικά είχε ως αποτέλεσμα την παραίτηση του πρωθυπουργού το Νοέμβριο του 2011.

Έπειτα από συμφωνία τριών κοινοβουλευτικών κομμάτων, του κυβερνώντος κόμματος του ΠΑΣΟΚ, του κόμματος της αξιωματικής αντιπολίτευσης της Νέας Δημοκρατίας και του Λαϊκός Ορθόδοξος Συναγερμός, διορίστηκε από τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας Κάρολο Παπούλια Πρωθυπουργός ο Λουκάς Παπαδήμος

Κυβέρνηση Λουκά Παπαδήμου 2011

Η Κυβέρνηση, που θεωρήθηκε μεταβατική, απέβλεπε στην επίτευξη των στόχων που προέβλεπαν «οι συμφωνίες της Συνόδου Κορυφής των ηγετών της Ευρωζώνης της 26ης Οκτωβρίου 2011», η «εφαρμογή της οικονομικής πολιτικής που συνδέεται με τις αποφάσεις αυτές» και η διεξαγωγή εκλογών στις αρχές του επόμενου χρόνου, έπειτα από την ολοκλήρωση των απαραίτητων διεργασιών. Η θητεία της έληξε στις 17 Μαΐου 2012 με την παραίτησή της και την ανάληψη καθηκόντων από την Υπηρεσιακή κυβέρνηση Παναγιώτη Πικραμμένου.

Εκλογές 6 Μαΐου 2012

Τα κόμματα που εξέλεξαν βουλευτές απέτυχαν να σχηματίσουν κυβέρνηση γιατί δεν μπόρεσε να σχηματιστεί η δεδηλωμένη πλειοψηφία των κομμάτων της Βουλής προς στήριξή της.

1^ο κόμμα: Νέα Δημοκρατία 18,85%

2^ο κόμμα: Συνασπισμός Ριζοσπαστικής Αριστεράς (ΣΥ.ΡΙ.ΖΑ) 16,78%

3^ο Κόμμα: ΠΑ.ΣΟ.Κ 13,54%

4^ο Κόμμα: Ανεξάρτητοι Έλληνες 10,60%

5^ο Κόμμα: ΚΚΕ 8,48%

6^o Κόμμα: Χρυσή Αυγή 6,97%

7^ο Κόμμα: Δημοκρατική Αριστερά 6,11%

Την εντολή σχηματισμού Υπηρεσιακής Κυβέρνησης έλαβε ο Πρόεδρος του Συμβουλίου της Επικρατείας Παναγιώτης Πικραμμένος από τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας Κάρολο Παπούλια στις 16 Μαΐου.Η κυβέρνηση Πικραμμένου ανέλαβε να διενεργήσει τις εκλογές του Ιουνίου.

Εκλογές 17 Ιουνίου 2012

Μετά τις εκλογές τα κόμματα Νέα Δημοκρατία, ΠΑ.ΣΟ.Κ και Δημοκρατική Αριστερά, συγκρότησαν την Κυβέρνηση Αντώνη Σαμαρά.«Η κυβέρνηση Εθνικής Ενότητας» που δημιουργείται με τη στήριξη των τριών κομμάτων θα έχει πλήρεις αρμοδιότητες και χρονικό ορίζοντα όπως ορίζει το Σύνταγμα.

Πρωθυπουργός: Αντώνης Σαμαράς

1^ο κόμμα: Νέα Δημοκρατία 29,66%

2^ο κόμμα: Συνασπισμός Ριζοσπαστικής Αριστεράς (ΣΥ.ΡΙ.ΖΑ) 26,89%

3^ο Κόμμα: ΠΑ.ΣΟ.Κ 12,28%

4^ο Κόμμα: Ανεξάρτητοι Έλληνες 7,51%

5^ο Κόμμα: Χρυσή Αυγή 6,92%

6^o Κόμμα: Δημοκρατική Αριστερά 6,26%

7^ο Κόμμα: ΚΚΕ 4,50%

Οι επόμενες πρόωρες εκλογές προκλήθηκαν από την αδυναμία εκλογής Προέδρου της Δημοκρατίας. Έτσι, σύμφωνα με το Σύνταγμα της Ελλάδας, η Βουλή διαλύθηκε και προκηρύχθηκαν εκλογές για τον Ιανουάριο του 2015. Η Κυβέρνηση Αντώνη Σαμαρά διαλύθηκε στις 26 Ιανουαρίου 2015 μετά τις Βουλευτικές Εκλογές.

Εκλογές 25 Ιανουαρίου 2015

Έπειτα από συνάντηση του Τσίπρα με τον αρχηγό των Ανεξαρτήτων Ελλήνων, Πάνο Καμμένο, συμφωνήθηκε η δημιουργία κυβέρνησης συνασπισμού αποτελούμενη από τα δύο κόμματα.

Πρωθυπουργός: Αλέξης Τσίπρας

1^ο κόμμα: Συνασπισμός Ριζοσπαστικής Αριστεράς (ΣΥ.ΡΙ.ΖΑ) 36,34%

2^ο κόμμα: Νέα Δημοκρατία 27,81%

3^ο Κόμμα: Χρυσή Αυγή 6,28%

4^ο Κόμμα: Το Ποτάμι 6,05%

5^ο Κόμμα: ΚΚΕ 5,47%

6^o Κόμμα: Ανεξάρτητοι Έλληνες 4,75%

7^ο Κόμμα: ΠΑ.ΣΟ.Κ 4,68%

Πληροφορίες από Wikipedia

Ιωάννα Καρυστιάνη

Συγγραφέας- Σεναριογράφος

Η Ιωάννα Καρυστιάνη γεννήθηκε στα Χανιά της Κρήτης στις 8 Σεπτεμβρίου του 1952 σε μια πολύτεκνη οικογένεια. Ο πατέρας της Χρήστος είχε γεννηθεί στα Βουρλά Μικράς Ασίας και η μητέρα της Χριστίνα στη Σμύρνη της Μικράς Ασίας. Έφθασαν στα Χανιά το 1922 ως πρόσφυγες μετά τη μικρασιατική καταστροφή. Οι γονείς της έχασαν τους δύο πρώτους γιούς τους κατά τη διάρκεια της Κατοχής και μεγάλωσαν συνολικά επτά παιδιά μετά τον πόλεμο. Η Καρυστιάνη έζησε στα Χανιά μέχρι τα 18 που έφυγε για να σπουδάσει στη Νομική Σχολή Αθηνών. Σήμερα είναι κάτοικος Μαρουσίου. Είναι παντρεμένη με τον σκηνοθέτη Παντελή Βούλγαρη και μητέρα των σκηνοθετών Αλέξανδρου Βούλγαρη και Κωνσταντίνας Βούλγαρη.

Επαγγελματικά αρχικά ασχολήθηκε με το σκίτσο και την εικονογράφηση (με το όνομα "Ιωάννα"). Στα λιτά, αφαιρετικά, μελαγχολικά της σχέδια, ποιητικά σχόλια σε μιαν αντιποιητική καθημερινότητα, εγγραφόταν ήδη εκείνη η ιδιαίτερη στάση που θα έδινε αργότερα στην πεζογραφία της το ειδικό της βάρος: μια τρυφερή μέριμνα για το μικρό, το παραμελημένο, το ευτελές, μια στοργή προς τους αδύναμους και τους ματαιωμένους της ζωής, στιγμές-στιγμές μια αυτοπαρατήρηση σπάνιας ειλικρίνειας, υποδόριο, λεπτό, χιούμορ. Και, κάποτε, καλά μεταμφιεσμένοι απόηχοι από μιαν εποχή περισσότερο ηρωική, από τα χρόνια του αντιδικτατορικού αγώνα, τότε που, η νεαρή φοιτήτρια Ιωάννα Καρυστιάνη κατάφερε να γίνει για τους συνομηλίκους της το πρότυπο, σύμβολο αντοχής, γενναιότητας και πίστης.

Κατά τη διάρκεια των σπουδών της ανέπτυξε αντιδικτατορική δράση. Εξελέγη πρόεδρος της Φοιτητικής Ένωσης Κρητών στις αρχές του 1973 και συνέβαλλε στη στροφή της Ένωσης σε πιο αριστερές θέσεις και την επαναφορά του ονόματος του περιοδικού που εξέδιδε η Ένωση στον προδικτατορικό του τίτλο "Ξαστεριά", ο οποίος θεωρούταν τολμηρός για τις πολιτικές συνθήκες της εποχής. 

Για τη δράση της βασανίστηκε από τη Χούντα. Στη συνέχεια ήταν για κάποια χρόνια μέλος της ΚΝΕ και του ΚΚΕ από το οποίο αργότερα αποχώρησε. Συνεχίζει όμως να πρόσκειται στην Αριστερά και πριν από τις εκλογές του 2004 δημοσίευσε ανοιχτή επιστολή στήριξης του Συνασπισμού.

Έχει δηλώσει πως κατά καιρούς της έχουν γίνει προτάσεις για να πολιτευθεί αλλά δεν ενδιαφέρεται να γίνει πολιτικός.

Παίρνει όμως συχνά πολιτικές θέσεις μέσα από συνεντεύξεις της και ανοιχτές επιστολές.

Με κοινή επιστολή που διένειμαν στον Τύπο, οι συγγραφείς Ιωάννα Καρυστιάνη και Μάρω Δούκα παίρνουν θέση για τα γεγονότα της Νομικής του 2011. 

«Τελικά μόνον ένα άσυλο λειτουργεί τέλεια στον τόπο μας, το Κοινοβούλιο, και μόνο για παρανομήσαντες βουλευτές, που δεν αίρεται η ασυλία τους, και παρανομήσαντες υπουργούς, που προστατεύονται από τον κατάπτυστο και κραταιό νόμο τους. Το Σύνταγμα κατοχυρώνει την ελεύθερη διακίνηση ιδεών παντού. Το πανεπιστημιακό άσυλο έχει ευρύτερο νόημα, την προάσπιση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων όταν πλήττονται βάναυσα και ιδίως στις μέρες μας, αποδεκατίζονται ραγδαία, σε βάρος όλων, Ελλήνων και μεταναστών, ηλικιωμένων και νέων. Ίσως οι ακαδημαϊκοί δάσκαλοι και φοιτητές στο σύνολό τους θα έπρεπε να σκεφτούν ότι η κοινωνία στρέφεται προς αυτούς προσδοκώντας πιο γενναία υπεράσπιση των δημοκρατικών θεσμών και του ρόλου των πανεπιστημίων στις ταραγμένες δύσκολες εποχές. Ο,τι συμβαίνει στη Νομική δεν είναι μια δυσάρεστη κατάσταση, είναι μια δραματική κατάσταση. Αλλά αυτές τις μέρες κυριάρχησαν φωνές του τύπου "γιατί δεν συνέλαβαν τους μετανάστες στα Χανιά", "γιατί δεν τους πιάσανε στο βαπόρι μαζί με τον καπετάνιο", "γιατί δεν τους πέταξαν έξω από το κτήριο αμέσως", "ποιος τους υποκίνησε;", "ποιος έφερε το κοπάδι στην πρωτεύουσα". Η ομαδική απεργία πείνας μέχρις εσχάτων είναι απόφαση απελπισμένων ανθρώπων. Το μεταναστευτικό, με τις πολλές όψεις και πολλαπλές συνέπειες, δεν το δημιούργησαν οι ίδιοι οι μετανάστες, για να στοχοποιούνται ως υπαίτιοι δεινών. Θα είναι ντροπή για τους Έλληνες πολίτες να στραφούνε εναντίον τους, εναντίον θυμάτων. Χάσαμε πολλά, ας μη χάσουμε και την ανθρωπιά μας. Θα είναι η έσχατη ταπείνωση και ήττα. Ίσως δεν μας πολυαρέσει που κάποιοι άλλοι στις τωρινές συνθήκες αγωνίζονται με αποφασιστικότητα.

Η πανεπιστημιακή κοινότητα έχει σπουδαίο και πολύπλευρο ρόλο να διαδραματίσει, να φωτίσει αιτίες, να συμβάλει θετικά. Η Νομική Σχολή θα μπορούσε να αναλάβει πρωτοβουλίες επιστημονικού χαρακτήρα για τη διεθνοποίηση του μεταναστευτικού προβλήματος. Ήδη συμβαίνουν πολλά. Θα συμβούν και άλλα. Η Ελλάδα δεν μπορεί να αντιμετωπίσει αυτή τη μεγάλη ανθρωπιστική και οικονομική κρίση μόνη της. Είναι άδικο και άθλιο να αφήνεται από την Ε.Ε., τον ΟΗΕ, και τις μεγάλες χώρες να πληρώνει τα σπασμένα από τους πολέμους και τις ληστρικές οικονομικές επεμβάσεις τους».

Η Ιωάννα Καρυστιάνη μιλώντας σε δημοσιογράφους για το έργο της καταθέτει τις απόψεις της για την κοινωνία, για την πολιτική αλλά και για την προσωπική της ζωή.

«Είχα πολύ ευτυχισμένη παιδική ηλικία, κι ας μην έπιασα ποτέ ως παιδί αγοραστό παιχνίδι ή παιδικό βιβλίο, κι ας φορούσα, με τρεις αδελφές μεγαλύτερες, ρούχα τέταρτο χέρι. Έτσι ζούσανε πάνω-κάτω σε όλα τα σπίτια. Πολύ μικρή, στα 6, στα 8, νόμιζα πως πόλη σημαίνει Χανιά και το Παρίσι, το Λονδίνο, η Μόσχα, η Νέα Υόρκη, που έβλεπα στους σινεμάδες, ήταν ψέματα του κινηματογράφου.»